drukte

Vandaag is het een prachtige dag in het zonnige en besneeuwde Zwitserland. We zijn hier ondertussen alweer een week. Het voelt alleen als een maand. Goed teken lijkt mij.

Woensdag zijn we begonnen met het verkennen van Basel en het ziekenhuis terrein. Het OV is hier inderdaad super goed geregeld. Je kan overal komen met de bus, alleen kost dat aardig wat centjes. En aangezien alles hier al super duur is, is dat wel een beetje jammer..
We zijn met de bus naar Sint Jacob gegaan, waar we uitstapten bij het stadion van FC Basel. Hierin zat een winkelcentrum, waar we de nodige spullen hebben gehaald (heb nu een echt Zwitsers nummer, wie de behoefte heeft om mij dus ook mobiel te bereiken vraagt hem maar) en onze eerste boodschapjes. Hollleeee echt duur zeg. Een komkommer voor 1,60 en een brood (wat overigens binnen twee minuten uitgedroogd is) kost zo’n 3 euro. Viel dus wel even tegen. Maar we gaan het eten er wel door waarderen zeg.

Donderdag gingen we even overdreven fanatiek doen. Om half 8 ’s morgens wat baantjes getrokken in het zwembad. Vervolgens wasjes gedraaid in onze privéwasserette. En toen weer naar de stad gegaan met de bus. Via het toeristeninformatiepunt wat leuke tips gekregen. Ook leek het ons handig om een fiets aan te schaffen. (Dit verhaal is gewoon de moeite waard om te vertellen.) De aardige vrouw bij het informatiepunt gaf aan dat we dan naar het politiebureau konden gaan. Tuuuurlijk, dachten wij. In Nederland kan je namelijk goedkoop fietsen via de politie aanschaffen. Fietsen die uit de stad gehaald zijn en nu verkocht worden. Wij vol goede moed aan een wandeltocht langs de Rijn begonnen en eindelijk aangekomen bij het politiebureau stond daar de meeste knappe agent oooooit. Misschien wel gewoon de knapste man ooit. Met een grote glimlach kwam hij op ons afgelopen en vroeg wat hij kon doen voor ons. Giechelend en blozend maakten we hem duidelijk dat wij een fiets wilden kopen. We zijn nog nooit zo stom aangekeken…Uiteindelijk heeft deze hele aardige man ons wel geholpen en hebben wij hem en zijn collega nog wat leuke Nederlandse zinnetjes kunnen leren. Alleen nette zinnetjes hoor.
Voor papa: je had erbij moeten zijn.
Nou uiteindelijk door naar de 2ehandswinkel voor de fiets. Dat was weer even schrikken. Voor minder dan 250 Frank (ongeveer 200 euro) krijg je hier nergens een fiets hoor. Dan maar iets kopen wat de moeite waard is en waar we zeker wat aan hebben: een mountainbike. Tenminste ik dan. Anne kocht een mooie roze fiets. Helaas voor haar kwamen we er op de terugweg achter dat het echt superhandig is als je versnellingen hebt hier. Nog vervelender. Het ziekenhuis ligt op de hoogste berg hier in de omgeving. Naar de stad toe doe je er ongeveer 10 minuten over. Terug is dat dus 30 minuten, waarbij je de laatste kilometer maar gewoon moet lopen.
’s Avonds zijn wij eens gaan kijken bij de rugbyclub. Super leuk, wel totaal anders als in Leeuwarden. Wij halen de gemiddelde leeftijd redelijk omhoog, net zoals de gemiddelde lengte en het gemiddelde gewicht. Ja, zelfs Silke haalt de lengte bijna omhoog.. Vervolgens met wat heren (de dames zijn over het algemeen niet zo van het bier drinken hier) wat gedronken in de IJshockeyarena. Weer eens wat anders als onze clubhuisje. Daarna de Engelse pub bezocht. Leuk hoor, klein biertje is hier omgerekend 4,50 euro ofzo. Weer extra hard genieten dus.

Vrijdag zijn we door een van de mannen van de rugby meegenomen naar Duitsland. Dat is zo’n 20 minuten door de stad rijden. Hier kan je super goedkoop boodschappen doen. Dus we hebben lekker in kunnen slaan voor de komende paar dagen/weken. Ook zitten we dichtbij de grens van Frankrijk. Bovendien zitten er denk ik alle mogelijke nationaliteiten bij de rugbyclub en in ons appartementencomplex, dus je komt zo’n beetje alle talen en culturen hier tegen.

Zaterdag zijn we voor de lol drie keer heen en weer de berg op gefietst. Geen idee waarom, maar het is vast goed voor onze conditie. We hebben een rugbywedstrijd in het clubhuis gekeken en wat leuke nieuwe liedjes geleerd. Deze moeten we zeker in Leeuwarden gaan introduceren!
’s Avonds nog met een groep van de club de stad in geweest. Gezellige boel hier hoor. En toen nog die pokke-berg op gefietst. In Basel is het heel normaal om een taxi te pakken, ook al moet je 10 minuten naar huis lopen. Helaas hebben wij hier het geld niet voor, dus gaan wij lekker op het fietsje. Net zoals de 10 andere mensen die hun fiets hadden geparkeerd in de stad.

Zondag zijn we in de pub rugby gaan kijken. Vervolgens door de hele stad heen gefietst naar de ijshockey om een wedstrijd in het stadion te zien tussen twee topclubs. Naja, tussen een topclub en EHC Basel. Ze zijn helaas dik ingemaakt, maar wel leuk om te zien hoe dat gaat. Ook leuk om de sfeer mee te maken, ook al zat het stadion voor 1/5 vol.

Deze week hebben we ook nog vrij. Hebben we best wel luxe voor mekaar. We hebben gelukkig genoeg te doen. Zo zijn we nu druk op zoek naar een baantje, wat hier echt niet zo makkelijk is. En moeten we nog allerlei andere dingen doen zoals school, langs de gemeente/banken blabla, afspraken maken voor stage, trainen (wat wel leuk is hoor!) etc.

Ik houd jullie (vanaf nu hopelijk op tijd) op de hoogte!

Liefs Silke